شعر نماز استاد شهریار

صلا زدند که برگ صبوح ساز کنید
به ساز مرغ سحر ترک خواب ناز کنید
می‌خمار شکن می‌دهند کز سرها
خمار چون شکن زلف یار باز کنید

سبب عزت موجود

سبب عزت موجود نماز است نماز

زینت درگه معبود نماز است نماز
بی نماز از نظر لطف خدا محروم است

آنچه کند خدا را زتو خشنود نماز است نماز
به پیمبر چو خدا امر به معراج نمود

گفت که ای پیغمبر من مذهب تو نماز است نماز
پیش سلطان همه کس تحفه ی لایق ببرند

بهترین تحفه به معبود نماز است نماز

غزل نماز از سعدی

 

به خاک پای عزیزت که عهد نشکستم

ز من بریدی و با هیچ کس نپیوستم

کجا روم که بمیرم بر آستان امید

اگر به دامن وصلت نمی‌رسد دستم

شگفت مانده‌ام از بامداد روز وداع

که برنخاست قیامت چو بی تو بنشستم

بلای عشق تو نگذاشت پارسا در پارس

یکی منم که ندانم نماز چون بستم