در بزرگترین سوره قرآن که سوره بقره است، سخن از نماز است «یقیمون الصلوة» متّقین نماز به پا مىدارند.
در کوچکترین سوره قرآن نیز از نماز یاد شده است «فصلّ لربّک وانحر» اکنون که ما به تو کوثر و خیر زیاد دادیم پس براى پروردگارت نماز بخوان و شترى نحر نما.
در آیه 78 سوره اسراء که به زمان نماز اشاره کرده، مىفرماید: «اقم الصلوة لدلوک الشمس الى غسق اللّیل و قرآن الفجر انّ قرآن الفجر کان مشهودا» از اوّل ظهر تا نیمه شب(1) چهار نماز ظهر وعصر ومغرب و عشا باید خوانده شود و مراد از «قرآن الفجر» همان نماز فجر است که به گفته روایات، فرشتگان شب و روز بر انجام آن شهادت مىدهند. در این آیه به جاى «صلوة الفجر» عبارت «قرآن الفجر» آمده است.
منابع ما در احکام شرعی تنها قرآن نیست، علاوه بر قرآن مجتهدین ما احکام دینی خویش را از سنت نیز استخراج می کنند که باید گفت سنت نبوی و احادیث معصومین که توضیح دهنده آن می باشند منبع بیشتر احکام ما هستند، اصولا قرآن روش کارش توضیح مفصل احکام نیست حتی در زمینه هایی مانند ارث و نکاح و خمس هم قرآن بسیار مختصر تر از احکام ما بیان کرده است و کافی است که در این زمینه به رساله های عملیه مراجع و کتب فقهی مراجعه کنید
قرآن کریم حدود 90 بار مستقیماً واژه «صلاة» و مشتقاتش را به کار برده است، همچنین حدود 900 بار کلمات و واژه‌هایی که مرتبط با نماز هستند، مانند: رکوع، سجده، وضو، مسجد، ذکر، عبادت و ... در آن ذکر شده است.به ذکر چند نمونه بسنده می‌کنیم:
1 ـ «وَ أَقیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ ارْکَعُوا مَعَ الرّاکِعینَ»[1] و نماز را برپا دارید و زکات را ادا کنید ؛ و هر کار خیری را برای خود از پیش می فرستید ،آن را نزد خدا (در سرای دیگر ) خواهید یافت... .
